Over zijn beroepskeuze vertelt hij: “Mensen met reumatische ziekten hebben vaak bijzondere klachten, ook buiten het bewegingsapparaat. Het is regelmatig een gepuzzel om achter de juiste diagnose te komen. Dit – samen met de snelle ontwikkeling van effectieve reumamedicijnen – heeft destijds mijn aandacht voor dit vak getrokken. Wat mij inmiddels ook erg aanspreekt, is de band die je opbouwt met de patiënt, de samenwerking met andere specialisten, en de zelfstandige echografie en andere bijzondere vormen van beeldvorming. Een topvak dus!”
Zinnig bezig zijn
Ramon ging destijds een beetje tegen wil en dank in dit ziekenhuis aan de slag. “Ik wilde destijds niet in de buurt van mijn woonplaats werken. Nu ik er bijna vijftien jaar werk, wil ik er niet meer weg! Ik ben trots op de ontwikkeling van het ziekenhuis en de afdeling reumatologie. Ik krijg nog steeds veel ruimte om mijzelf en de afdeling te ontwikkelen naar een reumakliniek zoals het hele team die graag ziet: kwalitatief goed, laagdrempelig en met oog voor de patiënt en het personeel.”
Hij vindt het in zijn werk belangrijk om ‘zinnig bezig te zijn’. “Zinnig wil voor mij zeggen: dingen doen die het verschil kunnen maken voor de patiënt en de patiëntenzorg. Een lekkere drukke dag vind ik ook fijn, maar dan het liefst zonder onnodige (logistieke) hobbels.”
En verder?
“Ik ben destijds – heel idealistisch – dokter geworden om mensen te helpen. Inmiddels gaat het herkennen en behandelen van reumatische ziekten mij steeds beter af. Wat mij ondertussen steeds duidelijker wordt, is dat de mens niet zijn ziekte is. De vraag die mij steeds meer bezighoudt is: hoe kun je de mens achter de ziekte het beste helpen? Ik hoop dan ook dat wij als Dijklander Ziekenhuis deze sleutel, met de ‘beter begrepen’-belofte, echt gaan vinden!”
